บทที่ 21

เสียงกระทบกันของชามและตะเกียบในช่วงอาหารค่ำค่อยๆ เงียบลง ทิ้งไว้เพียงความรกรุงรังเต็มโต๊ะและบรรยากาศอันน่าอึดอัดที่ยังไม่จางหายไป

อาทิตย์ลุกขึ้นเป็นคนแรก เสียงขาเก้าอี้ขูดกับพื้นดังเสียดแก้วหู เขาไม่ได้มองใครและเดินตรงขึ้นไปที่ชั้นสอง

วรรณค่อยๆ เก็บจานชามบนโต๊ะ

เมื่อกลับมาถึงห้อง อาทิตย์ก็นั่งอยู...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ